7 dagen in Afrika, avontuur in een multiculturele stad.
Een aantal weken geleden ben ik een week in de Bijlmer geweest voor een cursus. Toen ik daar aankwam verbaasde het mij dat de mensen van onze groep praktisch de enige blanken waren in de wijde omtrek. Ook viel het mij op dat er op deze plaats veel culturele verschillen waren tussen hen en ons. Ik ken vele westerlingen die in Afrika zijn geweest en veel van hun verhalen hebben mij geïnspireerd en dankzij hen konden deze verschillen mij opvallen deze week.
Ik zal beginnen bij dag één: Zondag kwam ik voor het eerst in mijn leven in de Bijlmermeer, een wijk in Amsterdam wat in verhouding tot Bleiswijk echt een andere wereld genoemd mag worden. Dat werd gelijk duidelijk: De mensen in het gebouw waar we kwamen waren vrijwel allemaal Ghanees en spraken bijna geen Nederlands.
Die middag liep ik door het gebouw en ik vond een kerksamenkomst op de hoogste verdieping. Waar ik uitgenodigd werd door de portier. Toen ik binnen kwam ontdekte ik snel genoeg dat ik daar het licht was (in ieder geval de lichtste). De prediker sprak in het Engels met een zeer interessant accent. 'God wants to help you-a, so you can trust him-a.' De hele dienst liepen mensen in en uit. Iets dat je in de meeste westerse gemeenten niet tegen zal komen. Het was een hele vrolijke en uitbundige samenkomst met het typische Afrikaanse karakter.
Dag twee: Maandagochtend kwamen wij om acht uur aan bij de Kandelaar(het gebouw). Na een kwartier gewacht te hebben was Emmanuel 'de conciërge' er nog niet op de deur te openen dus dachten we: 'Laten we hem eens even bellen.' En wat bleek? Hij lag nog op bed! Pas een kwartier later kwam Emmanuel eindelijk om de deur te openen. Later ontdekte ik dat mensen in Afrika te laat komen omdat daaruit blijkt dat ze belangrijk zijn en nog andere afspraken hebben. Ik vraag me af of Emmanuel dat stiekem in zijn achterhoofd had toen hij te laat kwam.
's Avonds bij het eten was er helaas geen rekening gehouden met mijn dieet en mocht ik ten volle ervaren hoe het is om honger te hebben wat toch wel een gedeelte van mijn Afrikaervaring getekend heeft. Gelukkig was Kees zo aardig om een salade voor mij te regelen. Maar toen men ontdekte dat ik salades mag eten heb ik de hele rest van de week sla gegeten wat het toch wel een beetje heeft goedgemaakt.
Dag drie en vier waren eigenlijk niet echt interessant. Dat geeft mij wat ruimte om te vertellen wat ik in de loop van de week heb opgevangen qua achtergrond informatie over 'de Kandelaar'.
Het schijnt zo te zijn dat de Bijlmer is ontworpen door socialisten die vonden dat er geen ruimte nodig was voor kerken. Dit was een grote fout. Maar de mensen die hier woonden hadden nu geen plaats om samen te komen. In de eerste dagen gingen ze dit maar ik hun huizen doen, maar toen de groepen begonnen te groeien was dit niet meer mogelijk en moesten deze kerken verhuizen naar bijvoorbeeld parkeergarages. Vijf van deze gemeentes zijn toen samen op het idee gekomen om één gebouw te bouwen om daar de samenkomsten te kunnen houden. In totaal komen er nu 15 kerkgenootschappen samen.
Dag vijf: Donderdag werd tijdens de les de Afrikaanse Bybel gebruikt. Omdat er dan meer zouden moeten nadenken over de teksten omdat het een andere taal is. Is een beetje jammer dat ik Afrikaans vloeiend kan lezen en het effect daardoor een beetje werd afgezwakt. Het viel me wel op dat de meeste Nederlanders een beetje lacherig zijn over het Afrikaans. Alsof het een soort babygebrabbel is. Hoe hard er bijvoorbeeld gelachen werd om het woord 'baie' wat niet meer betekend als 'heel': Toe het God gekyk na alles wat Hy gemaak het, en dit was baie goed (Gen 1:31a). Een prachtige taal, dat Afrikaans. Ik snap niet waarom het zo grappig is, het is gewoon een andere taal met andere woorden.
Dag zes: Vrijdagmorgen kwam de conciërge en die hield een spontane worship-service en 's avonds wederom een kerkdienst. Deze keer met de cursusgroep maar veel gedans en uitbundigheden.
Dag zeven: de laatste dag, ik kan terug kijken op een week in het buitenland waar ik veel heb mogen ervaren van de Afrikaanse cultuur en op deze mooie zaterdag begon het te sneeuwen, Band aid zong in 1984: 'And there won't be snow in Africa this Christmas time' Misschien dat ze toch nog ongelijk krijgen dit jaar...
Ik zal beginnen bij dag één: Zondag kwam ik voor het eerst in mijn leven in de Bijlmermeer, een wijk in Amsterdam wat in verhouding tot Bleiswijk echt een andere wereld genoemd mag worden. Dat werd gelijk duidelijk: De mensen in het gebouw waar we kwamen waren vrijwel allemaal Ghanees en spraken bijna geen Nederlands.
Die middag liep ik door het gebouw en ik vond een kerksamenkomst op de hoogste verdieping. Waar ik uitgenodigd werd door de portier. Toen ik binnen kwam ontdekte ik snel genoeg dat ik daar het licht was (in ieder geval de lichtste). De prediker sprak in het Engels met een zeer interessant accent. 'God wants to help you-a, so you can trust him-a.' De hele dienst liepen mensen in en uit. Iets dat je in de meeste westerse gemeenten niet tegen zal komen. Het was een hele vrolijke en uitbundige samenkomst met het typische Afrikaanse karakter.
Dag twee: Maandagochtend kwamen wij om acht uur aan bij de Kandelaar(het gebouw). Na een kwartier gewacht te hebben was Emmanuel 'de conciërge' er nog niet op de deur te openen dus dachten we: 'Laten we hem eens even bellen.' En wat bleek? Hij lag nog op bed! Pas een kwartier later kwam Emmanuel eindelijk om de deur te openen. Later ontdekte ik dat mensen in Afrika te laat komen omdat daaruit blijkt dat ze belangrijk zijn en nog andere afspraken hebben. Ik vraag me af of Emmanuel dat stiekem in zijn achterhoofd had toen hij te laat kwam.
's Avonds bij het eten was er helaas geen rekening gehouden met mijn dieet en mocht ik ten volle ervaren hoe het is om honger te hebben wat toch wel een gedeelte van mijn Afrikaervaring getekend heeft. Gelukkig was Kees zo aardig om een salade voor mij te regelen. Maar toen men ontdekte dat ik salades mag eten heb ik de hele rest van de week sla gegeten wat het toch wel een beetje heeft goedgemaakt.
Dag drie en vier waren eigenlijk niet echt interessant. Dat geeft mij wat ruimte om te vertellen wat ik in de loop van de week heb opgevangen qua achtergrond informatie over 'de Kandelaar'.
Het schijnt zo te zijn dat de Bijlmer is ontworpen door socialisten die vonden dat er geen ruimte nodig was voor kerken. Dit was een grote fout. Maar de mensen die hier woonden hadden nu geen plaats om samen te komen. In de eerste dagen gingen ze dit maar ik hun huizen doen, maar toen de groepen begonnen te groeien was dit niet meer mogelijk en moesten deze kerken verhuizen naar bijvoorbeeld parkeergarages. Vijf van deze gemeentes zijn toen samen op het idee gekomen om één gebouw te bouwen om daar de samenkomsten te kunnen houden. In totaal komen er nu 15 kerkgenootschappen samen.
Dag vijf: Donderdag werd tijdens de les de Afrikaanse Bybel gebruikt. Omdat er dan meer zouden moeten nadenken over de teksten omdat het een andere taal is. Is een beetje jammer dat ik Afrikaans vloeiend kan lezen en het effect daardoor een beetje werd afgezwakt. Het viel me wel op dat de meeste Nederlanders een beetje lacherig zijn over het Afrikaans. Alsof het een soort babygebrabbel is. Hoe hard er bijvoorbeeld gelachen werd om het woord 'baie' wat niet meer betekend als 'heel': Toe het God gekyk na alles wat Hy gemaak het, en dit was baie goed (Gen 1:31a). Een prachtige taal, dat Afrikaans. Ik snap niet waarom het zo grappig is, het is gewoon een andere taal met andere woorden.
Dag zes: Vrijdagmorgen kwam de conciërge en die hield een spontane worship-service en 's avonds wederom een kerkdienst. Deze keer met de cursusgroep maar veel gedans en uitbundigheden.
Dag zeven: de laatste dag, ik kan terug kijken op een week in het buitenland waar ik veel heb mogen ervaren van de Afrikaanse cultuur en op deze mooie zaterdag begon het te sneeuwen, Band aid zong in 1984: 'And there won't be snow in Africa this Christmas time' Misschien dat ze toch nog ongelijk krijgen dit jaar...